3

รูปแบบของการท่องเที่ยว

รูปแบบการท่องเที่ยว ของประเทศไทย องค์การท่องเที่ยวโลก (Goeldner and Ritchie, 2006: 428)ได้กำหนดรูปแบบการท่องเที่ยวไว้ 3 แบบเพื่อตอบสนองความต้องการท่องเที่ยว โดยมีรูปแบบในการท่องเที่ยว คือ

1) รูปแบบการท่องเที่ยวในแหล่งธรรมชาติ (natural based tourism) หมายถึงการท่องเที่ยวแหล่งธรรมชาติ โดยประกอบด้วย การท่องเที่ยวเชิงนิเวศทางทะเล (marine eco tourism), การท่องเที่ยวเชิงธรณีวิทยา (geo tourism), การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ (eco tourism), การท่องเที่ยวเชิงดาราศาสตร์ (astrological tourism) และการท่องเที่ยวเชิงเกษตร (agro tourism)

2) รูปแบบการท่องเที่ยวในแหล่งวัฒนธรรม (cultural based tourism) หมายถึงการท่องเที่ยวในแหล่งประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรมท้องถิ่น ซึ่งประกอบด้วย การท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ (historical tourism), การท่องเที่ยวงานชมวัฒนธรรมและประเพณี (cultural and traditional tourism) และการท่องเที่ยวชมวิถีชีวิตในชนบท (rural tourism หรือ village tourism)

3) รูปแบบการท่องเที่ยวในความสนใจพิเศษ (special interest tourism) หมายถึงการท่องเที่ยวที่ผสมผสานการท่องเที่ยว กับความต้องการอื่นเพิ่มเติมซึ่งประกอบด้วยการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ (health tourism), การท่องเที่ยวเชิงทัศนศึกษาและศาสนา (edu-meditation tourism), การท่องเที่ยวเพื่อศึกษากลุ่มชาติพันธุ์หรือวัฒนธรรมกลุ่มน้อย (ethnic tourism), การท่องเที่ยวเชิงกีฬา (sports tourism), การท่องเที่ยวแบบผจญภัย (adventure travel), การท่องเที่ยวแบบโฮมสเตย์และฟาร์มสเตย์ (home stay & farm stay tourism) และการท่องเที่ยวพำนักระยะยาว (long stay tourism)

ที่มา:http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9C%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B9%83%E0%B8%8A%E0%B9%89:Warachm

รูปแบบการท่องเที่ยวตามลักษณะการจัดการเดินทาง

การท่องเที่ยวในลักษณะนี้แบ่งออกเป็น 2 รูปแบบใหญ่  ตามลักษณะของการจัดการเดินทางของนักท่องเที่ยว  คือ  การท่องเที่ยวแบบหมู่คณะ  และการท่องเที่ยวแบบอิสระ

1.  การท่องเที่ยวแบบหมู่คณะ เป็นรูปแบบของการท่องเที่ยวที่นักท่องเที่ยวซื้อรายการนำเที่ยว  (Package  Tour)  จากบริษัทนำเที่ยว  โดยเดินทางท่องเที่ยวเป็นหมู่คณะ  ซึ่งเป็นการจัดการท่องเที่ยวที่มีนักท่องเที่ยวจำนวน 11 คนขึ้นไป  อย่างไรก็ดีในทางปฏิบัติ  การท่องเที่ยวแบบหมู่คณะอาจมีจำนวนนักท่องเที่ยวน้อยกว่า 11 คน  ขึ้นอยู่กับความเหมาะสมและความเป็นไปได้ในการทำธุรกิจของบริษัทนำเที่ยว  ทั้งนี้บริษัทนำเที่ยวจะทำหน้าที่เป็นผู้จัดการเกี่ยวกับยานพาหนะ  ที่พัก  อาหาร  และการนำเที่ยวให้แก่นักท่องเที่ยว  โดยอาจดำเนินการอำนวยความสะดวกเต็มรูปแบบ  (full  package)  หรืออาจจัดสรรบริการเพียงบางสิ่งบางอย่างให้เท่านั้น

หากเป็นลักษณะการท่องเที่ยวที่มีโปรแกรมการเดินทางเป็นหมู่คณะในราคาพิเศษที่มีการจ่ายล่วงหน้า  โดยไม่มีเงื่อนไขว่าคณะดังกล่าวจะต้องเดินทางโดยเที่ยวบินเดียวกันทั้งไปและกลับ  ตลอดจนใช้เวลาทั้งหมดในการเดินทางร่วมกัน  เรียกว่า  การท่องเที่ยวเป็นกลุ่มแบบจ่ายเบ็ดเสร็จ  (Group  Inclusive  Tour:  GIT  หรือ  All  Inclusive  Tour:  AIT)โดยทั่วไปนักท่องเที่ยวเหล่านี้จะเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆเป็นหมู่คณะ  ด้วยรถนำเที่ยว  โดยมีมัคคุเทศก์ของบริษัทนำเที่ยวเป็นผู้นำทาง  และบรรยายเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยว  การท่องเที่ยวลักษณะนี้จึงเหมาะสำหรับนักท่องเที่ยวที่เพิ่งมาเยือนสถานที่นั้นเป็นครั้งแรก  (First  Visitor)  และยังไม่คุ้นเคยหรือไม่ได้ศึกษาเกี่ยวกับสถานที่นั้นๆมาก่อน

 เหตุผลหลักที่นักท่องเที่ยวนิยมเลือกการเดินทางในรูปแบบการท่องเที่ยวแบบหมู่คณะ  

1.1  ประหยัดเงิน  เนื่องจากการท่องเที่ยวในลักษณะนี้เป็นแบบเหมาจ่าย  และมีจำนวนผู้เดินทางมาก  บริษัทนำเที่ยวจึงสามารถให้ราคาพิเศษแก่นักท่องเที่ยวได้  ในขณะที่นักท่องเที่ยวก็ได้รับการบริการที่ถูกกว่าการเดินทางด้วยตนเอง

   1.2  ได้เพื่อนร่วมทาง  นักท่องเที่ยวที่ต้องเดินทางคนเดียวไปในสถานที่แปลกใหม่  ก็จะไม่รู้สึกโดดเดี่ยว  และรู้สึกปลอดภัย  เมื่อเดินทางเป็นหมู่คณะไปกับบริษัทนำเที่ยว  นอกจากนี้ยังอาจได้เพื่อนให่ที่มีรสนิยมและความสนใจใกล้เคียงในคณะที่เดินทางไปด้วยกัน

1.3  ความเหมาะสมคล่องตัว  โดยเฉพาะในเรื่องการวางแผนการเดินทาง  เนื่องจากการเดินทางเป็นหมู่คณะกับบริษัทนำเที่ยวจะมีการวางแผนและการเตรียมการล่วงหน้า  รวมทั้งการดูแลเรื่องความปลอดภัยและปัญหาเฉพาะหน้าที่จะเกิดขึ้นโดยผู้จัดการการท่องเที่ยว  นักท่องเที่ยวจึงไม่ต้องเสียเวลาในการตัดสินใจหรือแก้ปัญหาใดๆในระหว่างการท่องเที่ยว  จึงรู้สึกสบายและท่องเที่ยวได้

1.4  ความสะดวกในการติดต่อสื่อสาร  หากเป็นการเดินทางไปยังสถานที่ที่มีภาษาและวัฒนธรรมที่แตกต่างจากตัวนักท่องเที่ยวมาก  และนักท่องเที่ยวไม่สามารถสื่อสารภาษานั้นได้  การเดินทางเป็นหมู่คณะไปกับบริษัทนำเที่ยวจะช่วยลดอุปสรรคดังกล่าวได้     

1.5  สิทธิพิเศษที่ได้รับ  นักท่องเที่ยวที่เดินทางไปหมู่คณะ  อาจได้รับสิทธิพิเศษบางอย่าง  เช่น  การเยี่ยมชมสถานที่สำคัญบางแห่งจะเปิดให้แก่บุคคลบางคณะเท่านั้น  หรือการได้เดินทางไปกับบุคคลสำคัญในคณะ  เป็นต้นเต็มที่

2.  การท่องเที่ยวแบบอิสระ  (FIT – Foreign  Individual  Tourism)    เป็นลักษณะของการท่องเที่ยวที่นักท่องเที่ยววางแผนจัดการเดินทางด้วยตนเองทุกอย่าง  หรือการใช้บริการของบริษัทนำเที่ยวในการอำนวยความสะดวกบางส่วน  เช่น  การจองบัตรโดยสารเครื่องบิน  การจองที่พัก  เป็นต้น  แต่เป็นผู้วางแผนการท่องเที่ยวที่จะเข้าไปยังแหล่งท่องเที่ยวเมื่อใด  และจะใช้เวลานานเท่าใด  เป็นความรับผิดชอบของนักท่องเที่ยวคนนั้นเอง    ในกรณีการท่องเที่ยวในลักษณะนี้นักท่องเที่ยวเสียค่าใช้จ่ายน้อยกว่าการท่องเที่ยวกับบริษัทนำเที่ยว  นักท่องเที่ยวคุ้นเคยกับสถานที่ท่องเที่ยวนั้นแล้ว  แต่หากนักท่องเที่ยวไม่คุ้นเคยกับเส้นทางหรือสถานที่นั้นๆ  ก็อาจเสียทั้งเวลาและเงินทองมากเกินความจำเป็นได้  การท่องเที่ยวประเภทนี้จึงเหมาะสำหรับนักท่องเที่ยวที่ได้มีการศึกษาแหล่งท่องเที่ยวนั้นๆมาก่อน  หรือเป็นนักท่องเที่ยวที่กลับมาเยือนแหล่งท่องเที่ยวนั้นซ้ำอีกครั้ง  ซึ่งนักท่องเที่ยวมีความคุ้นเคนกับสถานที่นั้นดีแล้ว

    เหตุผลหลักที่นักท่องเที่ยวนิยมเลือกเดินทางในรูปแบบการท่องเที่ยวแบบอิสระ  คือ

     2.1  มีความเป็นส่วนตัวสูง  และสามารถยืดหยุ่นเวลาได้ตามต้องการ  ทั้งนี้หากเดินทางเป็นหมู่คณะกับบริษัทนำเที่ยว  นักท่องเที่ยวจะต้องปฏิบัติตามเวลาที่กำหนดไว้มนรายการนำเที่ยวอย่างเคร่งครัด  โอกาสที่จะเยี่ยมชมสถานที่ที่สนใจอย่างละเอียดจึงมีน้อย

    2.2  ต้องการการท่องเที่ยวที่มีคุณภาพมากกว่าปริมาณแหล่งท่องเที่ยวที่ได้ไปเยือน  กล่าวคือ  หากท่องเที่ยวเป็นหมู่คณะ  นักท่องเที่ยวมักจะไปเยือนสถานที่ท่องเที่ยวจำนวนมาก  แต่นักท่องเที่ยวกลับไม่มีเวลาได้ศึกษาสถานที่นั้นอย่างละเอียดอย่างที่ต้องการ  หรือขาดโอกาสที่จะได้เรียนรู้วัฒนธรรม  หรือรู้จักกับคนในท้องถิ่นได้เต็มที่  นักท่องเที่ยวจึงเพียงได้แต่สัมผัสสถานที่ท่องเที่ยวนั้นโดยผิวเผิน  ในขณะที่นักท่องเที่ยวที่เดินทางจะมีโอกาสในการสัมผัสสถานที่ท่องเที่ยวที่ไปเยือนได้อย่างลึกซึ้ง  ตามความต้องการ  เนื่องจากมีเวลามากกว่า  และสามารถวางแผนการเดินทางได้ด้วยตนเอง

ที่มา:http://elearning.spu.ac.th/allcontent/svi314/class7p4.htm